ေမာင္လြမ္းဆု (၀တၳဳ)
သံသရာ စက္၀န္းထဲမွာ ငိုေၾကြးရင္း နဲ ့ ရင္ေမာခဲ ့ရပါျပီ....ျဖစ္ခ်င္တဲ ့အရာကို ျဖစ္လာေအာင္ လုပ္နိုင္ခဲ ့ေပမယ့္
မျဖစ္သင့္ တဲ ့အရာေတြကလဲ ျဖစ္လာခဲ ့ေတာ ့ ငိုေၾကြးရင္း နဲ ့သံသရာ စက္၀န္းၾကီးကို ဆက္ရအုံးမယ္ေပါ ့။
အခု အေမ ့ရဲ ့အုတ္ဂူ နဲ ့ ညီမေလးရဲ ့အုတ္ဂူ ၾကားမွာ က်ေနာ္ ငိုေနရင္း ေနာက္က ေရာက္လာသူက ေတာ ့ တစ္ျခားသူမဟုတ္
က်ေနာ္နဲ ့ငယ္ငယ္က ေပါင္းလာခဲ ့တဲ ့က်ေနာ္သူငယ္ခ်င္း ျမင့္ေသာ္ ပါ။
ျမင့္ေသာ္ ေျပာလာတဲ ့စကားေတြကေတာ့ ။
....သူငယ္ခ်င္း မင္းျပန္လာတယ္ ၾကားလို ့ မင္းဒီေနရာမွာ ရိွေနမယ္ဆိုတာ ငါ သိလို ့ လိုက္လာခဲ ့တာ....
...ဒီလို ပါပဲလူဘ၀ၾကီး က ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာေတြ အားလုံးျဖစ္လို ့မရပါဘူး.. ..
..ေလာကၾကီးက ျဖစ္ေပးတဲ ့အရာေတြနဲ ့ပဲ ဒုိ ့ေတြ ျဖစ္ေနၾကရတာပါ ...
...လာပါ သူငယ္ခ်င္း ရာ ရြာျပန္ရေအာင္.....
...ေဟ ့ေကာင္ ဖိုးေသာ္ ဒီအခ်ိန္မွာ ငါ ဘယ္ေလာက္ခံစားေနရတယ္ဆိုတာ
မင္းသိမွာပါ ...
..ေအးပါကြာ ငါသိပါတယ္... အခု မင္းဘာျဖစ္ခ်င္လဲ ငါ ့ကို ေျပာ....
...ငါ ဒီအရာေတြ အားလုံးကို ေမ့လို ့ရတဲ ့ေမ ့ေဆးရိွရင္ ငါ ့ကို ေပးပါလားကြာ...
က်ေနာ္လဲ ငိုရင္းကေန ျမင့္ေသာ္ကို ျပန္ေျပာေနပါေတာ ့တယ္။
...ေလာကၾကီး ကို ငါမုန္းတယ္..ေလာကၾကီး က မတရားဘူး ကြာ...
..တစ္ဖက္သပ္ ဆန္တယ္..ဒီေန ့ဒီအခ်ိန္က စျပီး ငါ ရႈိင္းထက္ ဆိုတဲ ့ဘ၀ မရိွေတာ ့ဘူး...
..ရိွေနလို ့လဲ ဘာမွ အဓိပၸါယ္ မရိွေတာ ့ဘူး...
...ကဲပါ ရိႈင္းထက္ ရာ မင္း အခု စိတ္ေျပ လက္ေပ်ာက္ ျဖစ္ေအာင္ ငါနဲ ့လိုက္ခဲ ့...
..ဘယ္ကို လဲ ဖိုးေသာ္.....
....ရြာထိပ္က ေဒၚေသာင္းစိန္ အရက္ဆိုင္ကိုေပါ ့...ဒီညအိပ္လို ့ရေအာင္.. အမူးေသာက္ခ်လိုက္ကြာ...
...ျဖစ္ခ်င္တာ ျဖစ္ တစ္ခါထဲ အရက္မူးျပီး ေသသြားရင္ ပိုေကာင္းတယ္..ကြာ....ဖိုးေသာ္...
ဒီလိုနဲ ့ပဲ အဲ ဒီေန ့ကေနစျပီး က်ေနာ္ ေသာက္လာခဲ ့တဲ ့အရက္ ထမင္းစားဖို ့ဆိုတာ စိတ္ထံဲ မွာမရိွေတာ့ ဘူး။
အခု ေတာ ့ က်ေနာ္ တစ္လေက်ာ္ခဲ ့ပါျပီ။ ထမင္းကို လဲ စိတ္ကူးရိွတဲ ့အခ်ိန္ ေတြ ့တဲ ့ အိမ္ ေတာင္းစားလိုက္တာပါပဲ။
မိုးလင္းက မိုးခ်ုဳပ္အရက္ပုလင္း ခါးထိုးျပီး အရက္နဲ ့ပဲ ဘ၀ကို ေမ်ာေနပါေတာ ့သည္။အရက္မူးျပီဆို ေတြ ့ရာ လမ္းေဘးကို ထိုးအိပ္ျပီး
လူေတြနဲ ့ကို အေရာမ၀င္ခ်င္ေတာ ့ပါ။ ေရကို လဲ တစ္လရိွလို ့ တစ္ခါ မခ်ိဳးျဖစ္ စုတ္ျပတ္ေနတဲ ့ က်ေနာ္ဘ၀ၾကီးကို မရိွေတာ ့ဘူးလို ့ပဲ ထားလိုက္ပါေတာ ့တယ္။
ရြာက လူေတြ ကလဲ က်ေနာ္ကို အရက္ အလြန္ကြ်န္ေသာက္ျပီး စိတ္မမွန္ေတာ ့တဲ ့ အရူးတစ္ေယာက္လို ပဲ ထင္ေနၾကပါျပီ။
က်ေနာ္ လဲ သူတို ့ထင္ေနသလို ေျပာခ်င္တာေတြ ေပါက္ကယေျပာျပီး သြားခ်င္တာသြား အိပ္ခ်င္တဲ ့ေနရာ အိပ္ေနေတာ ့ ဘယ္သူမွာလဲ က်ေနာ္ကို
အဖက္မလုပ္ၾကဘူးေပါ ့ အရက္ေသာက္စရာမရိွရင္လဲ အရက္ဆိုင္သြားေတာင္းေသာက္ ဟို၀ိုင္းတစ္ခြက္ ေတာင္းေသာက္ ဒီ၀ိုင္း တစ္ခြက္ေတာင္းေသာက္နဲ ့
အခု ေတာ ့ ရြာထဲ ကလူေတြ အျမင္ ေတာ ့အရူး သူေတာင္းစားၾကီးေပါ ့။
အခုလဲ ၾကည့္ ေလ ရြာကလူေတြ က်ေနာ္ အိပ္ေနတဲ ့ လမ္းေဘးက ျဖတ္ေလွ်ာက္ရင္း ေျပာေနလိုက္ၾကတာ။
.....အမယ္ေလး ဒီလူ သူ ့ညီမ ေသသြားျပီး ရန္ကုန္ကိုတက္သြား..ျပန္လာေတာ ့ သူ ့အေမေသေတာ ့ အစာမစားပဲ အရက္ကို ရူးတဲ ့အထိ ေသာက္တာေလ ...
...အခုရူးေနျပီ ၾကည့္ပါအုံး...
..ေအး ဟုတ္ပ ေအ.. သူ ့နားက ျဖတ္သြားရတာ လဲ နံေဆာ္ ေနတာပဲ...
....ဟဲ ့ ဗိုလ္ရိႈင္း မစားမေသာက္နဲ ့ေသေတာ ့မွာပဲ..
က်ေနာ္နဲ ့ ေမြးခ်င္း မကင္းတဲ ့လူေတြ ကေတာ ့ က်ေနာ္ကို ေတြ ့ရင္ တစ္ခါတေလ အေခၚအေျပာလုပ္ပါတယ္ ငါတို ့အိမ္လိုက္ျပီး ထမင္းစားပါလား...နင့္ကို ေမြးခ်င္းမို ့ေခၚေကြ်းတာေနာ္...
က်ေနာ္လဲ မူးမူး ရူးရူး နဲ ့ မ်က္လုံး ဖြင့္ ၾကည့္ ျပီး စကားကို တစ္လုံးျခင္း ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။
....ေနပါ အုံး ...ခင္မ်ားက ေမြးခ်င္မို ့ ေခၚေကြ်းတာဆိုေတာ ့ေမြးခ်င္းမဟုတ္ရင္ မေကြ်းဘူး ဆိုတဲ ့သေဘာေပါ ့...
....ဒီလိုမ်ိဳး စိတ္ဓာတ္ရိွတာ က်ဳပ္ ေမြးခ်င္း မဟုတ္ဘူး....သြား ခင္မ်ားအိမ္ကို က်ဳပ္ တစ္သက္လုံး ထမင္းလာမစားဘူး....
ဒီေန ့လဲ ၾကည့္ အရက္ဆိုင္ထဲ ၀င္သြားလိုက္တာနဲ ့ အရက္၀ိုင္းက အရက္သမားေတြ။
...ဟဲ ့ ဗိုလ္ရိႈင္း လာကြာ ဒီမွာထိုင္ ဒီေန ့ ငါတို ့ မင္းနဲ ့စကားေျပာခ်င္လို ့ ကြာ....ဒီေန ့ မင္းကို ငါ တို ့ အရက္တိုက္မယ္....
က်ေနာ္လဲ မ်က္လုံးမဖြင့္ တစ္ခ်က္ ဖြင့္ တစ္ခ်က္နဲ ့သူတို ့နဲ ့စကားေျပာေနပါေတာ ့သည္။
...ေကာင္းတာေပါ ့... အရက္မွာ သစၥာရိွတယ္....သစၥာမွာ အရက္မရိွဘူး...ဟုတ္တယ္ေနာ္...
...ဟားဟား ဟုတ္တယ္ ဟုတ္တယ္ ဗိုလ္ရႈိင္း ရ...
...မင္း ရန္ကုန္မွာ ဘာေတြ ျဖစ္လာတာလဲ ငါတို ့ ေျပာျပကြာ....
...က်ဳပ္လား ရန္ကုန္မွာ ရကုန္ ျဖစ္လာခဲ ့တယ္...ရွင္းတယ္ေနာ္...
..ဟားဟား ..ေရာ ့ ..ကြာ ခ်ေနာက္တစ္ခြက္..
..မင္း..ထမင္းေလးဘာေလးလဲ စားအုံး ၾကာရင္ ေသလိမ့္မယ္....
..ဘာဗ် ..ေနပါအုံး ထမင္းစားရင္ မေသဘူးလို ့ ခင္မ်ားတို ့ကို ဘယ္သူက ေျပာလဲ...
..ထမင္း တစ္ေန ့သုံးခါစားေနတာေတာင္ ေသေနတဲ ့ လူေတြ တစ္ဖုတ္ဖုတ္ .....
..ဒီမွာ ခင္မ်ားတို ့အေသခ်ာ စဥ္းစားၾကည့္...
...အသက္ရွင္ေနလို ့ ထမင္း စားေနရတာလား....ထမင္းစားလို ့အသက္ရွင္ေနရတားလား... ကဲေျပာ...
.ဟဟဟ ..ဒီေနရာေတာ ့ အရူးက တစ္မူး သာသြားျပန္ျပီ....ကဲ ငါတို ့မသိဘူးကြာ မင္းေျပာျပပါအုံး..
ေဘး၀ိုင္းက လူေတြ လဲ ဗိုလ္ရႈိင္း ရဲ ့ စကားေတြ စိတ္၀င္းတစ္စားနဲ ့နားေထာင္ေနပါေတာ့ သည္။
ဗိုလ္ရိႈင္း တစ္ေယာက္ လဲ ေခါင္းငိုက္စိုက္ျဖင့္ သူေျပာခ်င္တာေတြပဲ ေျပာေနပါေတာ ့သည္။
...က်ဳပ္ေျပာ ရမွာေပါ ့... ေျပာမယ္...ထမင္းစားလို ့အသက္ရွင္ေနတာလဲ မဟုတ္..
..အသက္ရွင္လို ့ထမင္းစားေနတာလဲ မဟုတ္.... သူစားခ်င္လို ့စားတယ္ ..
...သူရွင္ခ်င္လို ့ရွင္တယ္...ဒါပဲံ...
ဗိုလ္ရိႈ္င္း တစ္ေယာက္ စကားကို ေလးေလးၾကီးျဖင့္ ေျပာေနပါေတာ့ သည္။
ဟားဟားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး...ဆိုျပီး ေဘး၀ိုင္းက လူေတြ ပါ အားလုံး ရယ္ေနပါေတာ ့သည္။
..ဒါနဲ ့ေနပါ အုံး ဗိုလ္ရႈိင္း ရ...သူဆိုတာက ဘယ္သူလဲ...
...ဟ...ခင္မ်ားတို ့ က က်ဳပ္ကို အရူးအရူးနဲ ့ခင္မ်ားတို ့မရူးတဲ ့လူ ေတြ က ဘာမွကိုမသိၾကဘူး....
..သူစားခ်င္ လို ့စားတယ္ ဆိုတာ စိတ္...
...သူရွင္ခ်င္လို ့ ရွင္တယ္ဆိုတာ အတိတ္...ဒါပဲ ..
..သိခ်င္တဲ ့အေၾကာင္းရာေတြ ရိွရင္ ေနာက္ရက္ၾကမွ အရက္တိုက္ျပီးစေမး အခုက်ဳပ္အိပ္ျပီဆိုျပီး
ဗိုလ္ရိႈင္းတစ္ေယာက္ စားပြဲေပၚတြင္ေခါင္းခ် အိပ္ေပ်ာ္သြားပါေတာ ့သည္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ အရက္ဆိုင္ထဲ က အရက္သမားအုပ္စု စကားအသံေတြကေတာ ့
....ဒီေကာင္ ရူးတာရူးတာ ဒီလိုၾကလဲ ေျပာတတ္...
...ဟုတ္တယ္ဗ်ာ...
ညေနဘက္ တစ္ခါတစ္ေလ ေက်ာင္းဆင္း လာတဲ ့ ကေလးအုပ္စုေတြဆို ဗိုလ္ရိႈင္းကို ေတြ ့ရင္ သီခ်င္းဆိုခိုင္း ပုံျပင္ေျပာခိုင္းနဲ ့
ဗိုလ္ရိႈင္း ကေလးေတြ နဲ ့လဲ ဓာတ္က် ေနတာပဲ။
.....ဦးဗိုလ္ရိႈင္း....ဦးဗိုလ္ရိႈင္း..သားတို ့ကို ပုံျပင္ေျပာျပ....
ဒါဆိုရင္ သူက ျပဇာတ္မင္းသားၾကီးလိုလို အသံကို လုပ္ျပီး ကေလးေတြကို ဟုတ္တာေတြ ေရာ မဟုတ္တာေတြ ေရာေျပာျပေနပါေတာ့ သည္။
...ကဲ ပုံေျပာျပရမယ္ဆိုရင္ အားလုံးထိုင္ၾက....
ကေလးေတြလဲ သူ ့ရဲ ့ေဘးမွာ ၀ိုင္းျပီး ထိုင္ေနၾကပါေတာ ့သည္။
...ဟိုး မနီးမေ၀းတုံးက .....ဦးပုံ နဲ ့ ေဒၚျပင္ဆိုတဲ ့လင္မယား နွစ္ေယာက္ရိွၾကတယ္....
....အဲဒီ သူတို ့ လင္မယားကို နိုင္တဲ ့လူေတြ က ဘယ္လိုလုပ္လဲ ဆိုေတာ ့.....
..ဦးပုံ ကို လမ္းေဘးအမႈိက္ေတြ ပုံလို ့ ဆိုျပီး စည္ပင္သာယာက ဖမ္းသြားတယ္...
...ေဒၚျပင္ ကို ေတာ ့ နိုင္ငံျခား ေရာင္းစားလိုက္တယ္...
..ေဒၚျပင္ကေတာ ့ နိုင္ငံျခားေရာက္လို ့ ေကာင္းစားတာေပါ ့.....
..ဦးပုံ ကေတာ ့ အမိႈက္ပုံ ထဲ မွာၾကီးပဲ အိပ္ေနရလို ့ နံေဆာ္ေနေတာ့တာေပါ့..ကဲ..ဟုတ္ျပီလား ကေလးတို ့...
...ဟုတ္ကဲ ့ ပါ ဦးဦး ဗိုလ္ရိႈင္းၾကီး...
..ဒါဆို ကို ယ့္အိမ္ကို ျပန္ၾကေတာ ့...ငါလဲ အရက္သြားေသာက္ေတာ ့မယ္ဆိုျပီး သူ လဲ အထ သူနားကို ေက်ာင္းဆရာမ ေရာက္လာပါေတာ ့တယ္။
ကေလးေတြ လဲ ဆရာမ လာတာေတြ ့လို ့ေျပးသြားၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။ဆရာမက ေတာ ့ ရြာကို အထက္က ခ်ေပးလိုက္ တဲ ့အလယ္တန္းျပ ဆရာမ
ေဒၚခင္မို ့ ဆရာမလဲ ရြာကို တာ၀န္က်တာ နွစ္၀က္ေလာက္ရိွေနျပီဆိုေတာ ့ ဗိုလ္ရိႈင္း အေၾကာင္းကို ရြာကလူေတြ ေျပာထားလို ့တစ္စိတ္တစ္ပိုင္း
ေလာက္ေတာ ့သိထားပါျပီ။ဆရာမလဲ က်ဳပ္တို ့ရြာရဲ ့ ပညာေရးအတြက္ ကေလးေတြကိုအခုလို လာသင္ေပးတာ ေက်းဇူးအမ်ားၾကီးတင္ပါတယ္...
..ေနပါအုံး ကိုဗိုလ္ရိႈင္း ကိုဗိုလ္ရိႈင္း ကို ဆရာမ တစ္ခုေလာက္ေမးပရေစ...
..ေမးပါ ဆရာမ တစ္ခုမကဘူး အမ်ားၾကီးေမးလို ့ရတယ္.. က်ဳပ္ ေျဖနိုင္တဲ ့အရာ ေျဖေပးပမယ္ဆရာမ...
....ကိုဗိုလ္ရိႈင္း တကယ္ရူးေနတာလား...
..ဗ်ာ ....ဆရာမ က်ဳပ္ကို ဘယ္လိုျမင္လဲ ...ဆရာမ က်ဳပ္ကို အရူးလို ့ျမင္ရင္ က်ဳပ္ရူးေပါ ့...
...ဒါမွမဟုတ္ ဆရာမ က်ဳပ္ကို အေကာင္း လို့ ျမင္ရင္ က်ဳပ္အေကာင္းေပါ ့..
..ဒါကေတာ ့ၾကည့္ လို ့ ျမင္တဲ ့ လူနဲ ့ပဲ ဆိုင္ပါတယ္ဆရာမ..
..ဆရာမက ေတာ ့ ကို ဗိုလ္ရိႈင္း ကို လူေကာင္းလိုပဲ ျမင္တယ္.....။
...ဆရာမလူေကာင္းျမင္ရင္ က်ဳပ္လူေကာင္းေပါ ့...
..က်ဳပ္ရူးတာလား.. မူးတာလား ဆိုတာ က်ဳပ္ကိုကိုယ္လဲ မသိဘူး...
..ရြာထဲ ကလူေတြ က်ဳပ္ကို အရူး လို ့ျမင္ေတာ ့ က်ဳပ္ အရူးေပါ ့ဆရာမ...
...အဲဒါ ေတြ ကို အဲ လို သိပါ လွ်က္နဲ ့ ကိုယ့္ဘ၀ကိုဘာျဖစ္လို ့ ဒီလို လုပ္ေနတာလဲ.....
..ဒီလိုလုပ္ရင္ ဟိုလို ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္တယ္...ဟိုလို လုပ္ရင္ ဒီလို ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္လာတဲ ့ ေလာက ၾကီးကို စိတ္နာတယ္ဆရာမရယ္...
..ကဲ.. က်ဳပ္ အရက္ေသာက္ဖို ့ အခ်ိန္ ေတာ္ေတာ္ေလးေနာက္က် သြားျပီ က်ဳပ္ကို သြားခြင့္ျပဳပါအုံးဆရာမ..
ဗိုလ္ရိႈင္း လဲ ဆရာမ အနားက ေန သီခ်င္း ေလး ဆိုကာျဖင့္ ထြက္သြားပါေတာ ့တယ္။
..........ေလာကၾကီးက မင္းထက္သာတယ္...
..........ေလာကၾကီးက မင္းထက္မာတယ္ ...
..........မင္း ပဲ ဒုကၡ ေရာက္လိမ့္ မယ္......
ဆရာမလဲ တစ္လမ္း ျခင္းေလွ်ာက္သြား တဲ ့ ဗိုလ္ရိႈင္း ေက်ာျပင္ ၾကီးကို ၾကည့္ ရင္း အသက္ျပင္း တစ္ခ်က္ မႈတ္ထုတ္၍က်န္ခဲ ့ပါေတာ ့သည္။
******************************
ေဒၚခ်ယ္ရီ တစ္ေယာက္ လဲ ကိုယ္၀န္ အရင့္မာၾကီး ျဖင့္ ရိႈင္းထက္ ကို တစ္ေန ့ ျပန္လာလိမ့္ မယ္လို ့ ေမွ်ာ္ခဲ ့တာ အခုေတာ ့ ေျခရာေျဖာက္ခဲ ့သူက
ေျဖာက္ခဲ ့သလို ေရၾကည္ေနာက္ခဲ ့သူက လဲ ေရၾကည္ ေနာက္ျပီးခဲ ့၍ သားဦးေလးတစ္ေယာက္ ဖြားကာနီးေနပါျပီ။
ေဒၚခ်ယ္ရီ လဲ အိမ္အေပၚ က ၀ရံတာမွာ လမ္းေလွ်ာက္တိုင္ေမွ်ာ္ခဲ ့ရတဲ ့ျခံတခါး၀ၾကီးဆီ။
သတိရ တိုင္း ေမာင္ျပန္လာမယ္စိတ္ကူးမ်ားျဖင့္ ေမွ်ာ္ကာၾကည့္ ရင္း က်ခဲ ့ရတဲ ့ ၀ရံတာေပၚက မ်က္ရည္က တံခါး၀ ဆီစီး၍အလြမ္းေခ်ာင္းေလးေတာင္ျဖစ္ေနပါ
ေတာ ့သည္။
မေမ့ နိုင္သူ က သတိရ ျခင္းေတြ နွိပ္ဆက္လို ့ေၾကကြဲ ေနရေပမယ့္ ေမ့နိုင္သူက ေတာ ့ အရက္က နိွပ္ဆက္လို ့ေလာကၾကီးကို ေတာင္ ေမ ့လိုက္ျပီတဲ ့။
............ေၾသာ္..ေမာင္ရယ္္ ရက္ဆက္လိုက္တာ .....
...........ေမာင္ ဘယ္ကို ေရာက္လို ့ ဘယ္ကို ေပ်ာက္ေနပါလိမ့္ ...
...........ေမာင္ ေနနိုင္ခ့ဲ ေပမယ့္ မကေတာ ့ ေမာင္ထြက္သြားတဲ ့ေန ့ကစ...
..........ေမာင္ ့ကို မ တစ္စကၠန္ ့ မွ် ေမ ့လို မရခဲ ့ပါဘူးေမာင္ရယ္....
............ေမာင္ အခု လို တကယ္ ရက္ဆက္သြားလိမ့္ မယ္လို ့ ....
............မ...ထင္မထား မိခဲ ့တာ မ...အမွားပါ...
...........မ ၀ဋ္ရိွသေရြ ့ ခံသြားပမယ္ေမာင္ရယ္...
..........ေမာင္ ျပန္လာမယ္ လို ့ မ...ယုံၾကည္ေနဆဲ ပါပဲ ေမာင္ရယ္...
ေဒၚခ်ယ္ရီတစ္ေယာက္ စိတ္ထဲ က အေတြ းမ်ားစြာျဖင့္ ျခံတံခါး၀ ကို ေငး ၾကည့္ေနရင္း
မ်က္၀န္းအစုံမွ မ်က္ရည္မိုးမ်ား တစ္စိမ့္စိမ့္ ရြာသြန္းေနရပါေတာ ့သည္။
*****************************
No comments:
Post a Comment