“အရုိင္းဆန္တဲ႔ အတဳၳပၸတၱိ”
- Posted by ခ်မ္း on December 6, 2011 at 10:18pm in ကဗ်ာ ခ်စ္သူ
- Back to ကဗ်ာ ခ်စ္သူ Discussions
မာန...တဲ႔...
ရီစရာေကာင္းလုိက္တာ...
အၾကိမ္ၾကိမ္ ရြတ္ၾကည္႔တာေတာင္
အစြမ္းမထတ္တဲ႔ ဂါထာလို။
ဒါေပမယ္႔
ငါ ဖတ္တြယ္ထားဆဲ..။
အမွန္တိုင္းေနတတ္ဖို႔
ဘာေတြ လုိအပ္သလည္း...မေမးနဲ႔
ငါဆိုတဲ႔ေကာင္က အရူး..
ထင္ရာျမင္ရာ ယုံၾကည္တတ္တဲ႔ အေကာင္..
ကုိယ္႔အလင္းနဲ႔ ကုိယ္မေက်နပ္တဲ႔ မီးစ...
တစ္ေလာကလုံး
ေလာင္ကြ်မ္းပစ္လုိက္ခ်င္ေသးတယ္..။
ဘဝဟာ ဘာလည္း...
တခါလာလည္း..ဒါပဲ
ေနာက္တစ္ခါလည္း..ဒီလိုပဲ...
ဘာထူးဆန္းလို႔လည္း......။
အခု မၾကဳံလည္း ေနာက္ၾကဳံမယ္..
အခု မရွိလည္း ေနာက္ရွိမယ္..
သံသရာဟာ လည္ေနသ၍
ငါဟာ ဒီလိုပဲ...။
ဘာအတြတ္နဲ႔ ဘယ္သူ႔ကုိ
အျပစ္တင္စရာလိုလို႔လည္း...။
ကိုယ္ဘဝကုိ ေအးခ်မ္းဖို႔တြက္မ်ား
သူတစ္ပါးရဲ႕ ဘဝေတြကုိ
အစားထိုးလိုက္ရမွာလား.။
သြားစမ္းပါ....
ဘယ္သူရွိရွိ မရွိရွိ
ငါဆိုတာ ငါပဲ..။
အမွန္တရားေတြ
မလင္းလက္တဲ႔
ေကာင္းကင္မွာ ၾကယ္တစ္လုံးေလာက္ရွိတာ
ဘာမ်ားထူးလို႔လည္း..။
မင္းလမ္းတြက္..
မီးအိမ္ရွင္ လုိအပ္သလား ေမးရင္...
မလုိအပ္ဘူး ေျဖေတာ႔မယ္..
ကိုယ္႔ဘဝကုိ လွပဖို႔
ဘယ္သူ႔လက္မွ မလိုအပ္ေတာ႔ဘူး..။
မင္းမွာ အယုံၾကည္ရဆုံး ရွိလား ေမးရင္..
မရွိဘူး ေျဖေတာ႔မယ္..။
အဒီအယုံၾကည္ရဆုံးေတြကပဲ
ေနာက္ေက်ာကုိ ဓားနဲ႔ထိုးတာ..။
အရင္ကလည္း ဒီလိုပဲ
အခုလည္း ဒီလိုပဲ
ေနတတ္ဖို႔သာ အေရးၾကီးဆုံး..။
လူဟာလူလို
အသိတရားရွိရွိေနတတ္ဖို႔
ငါဟာ လုူပါလို႔ လူတကာ
လိုက္ေျပာစရာမလိုဘူး..။
ေတြ႔ရာလူရဲ႕ နူတ္ခမ္းဖ်ားမွာ
ကုိယ္႔ ကုိယ္က်င္႔တရားေတြ
မပုတ္သုိးဖို႔ပဲလိုတယ္..။
လြယ္လြယ္ေလးလို႔ထင္ရင္
ငါ႔ကို သိမ္းပိုက္ဖို႔..
ၾကဳိးစားလုိက္ဦး..။
မင္းေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္
အမွန္တရားကုိ ေၾကာက္လို႔
ေရွာင္ပုန္းသူထဲ
ငါမပါဘူး....။
ငါ႔ကုိ ခ်စ္တဲ႔သူတြတ္
ဘာေတြပဲ ငါေပးရေပးရ
ငါ႔ကုိ မခ်စ္တဲ႔သူေတြဆီလည္း
ဘာကုိမွ ငါေပးစရာ မလိုဘူး..။
စံပၸာယ္ခ်ုဳိ(jasmine) ေျပာသလိုေပါ႔..
ငါ႔ကုိ “အခ်စ္စစ္စစ္နဲ႔ ခ်စ္ရသူရယ္
ငါ႔ကုိမုန္း(မလိုအပ္)တဲ႔ရန္သူ စစ္စစ္ရယ္ပဲ လိုအပ္တယ္။”
ရီစရာေကာင္းလုိက္တာ...
အၾကိမ္ၾကိမ္ ရြတ္ၾကည္႔တာေတာင္
အစြမ္းမထတ္တဲ႔ ဂါထာလို။
ဒါေပမယ္႔
ငါ ဖတ္တြယ္ထားဆဲ..။
အမွန္တိုင္းေနတတ္ဖို႔
ဘာေတြ လုိအပ္သလည္း...မေမးနဲ႔
ငါဆိုတဲ႔ေကာင္က အရူး..
ထင္ရာျမင္ရာ ယုံၾကည္တတ္တဲ႔ အေကာင္..
ကုိယ္႔အလင္းနဲ႔ ကုိယ္မေက်နပ္တဲ႔ မီးစ...
တစ္ေလာကလုံး
ေလာင္ကြ်မ္းပစ္လုိက္ခ်င္ေသးတယ္..။
ဘဝဟာ ဘာလည္း...
တခါလာလည္း..ဒါပဲ
ေနာက္တစ္ခါလည္း..ဒီလိုပဲ...
ဘာထူးဆန္းလို႔လည္း......။
အခု မၾကဳံလည္း ေနာက္ၾကဳံမယ္..
အခု မရွိလည္း ေနာက္ရွိမယ္..
သံသရာဟာ လည္ေနသ၍
ငါဟာ ဒီလိုပဲ...။
ဘာအတြတ္နဲ႔ ဘယ္သူ႔ကုိ
အျပစ္တင္စရာလိုလို႔လည္း...။
ကိုယ္ဘဝကုိ ေအးခ်မ္းဖို႔တြက္မ်ား
သူတစ္ပါးရဲ႕ ဘဝေတြကုိ
အစားထိုးလိုက္ရမွာလား.။
သြားစမ္းပါ....
ဘယ္သူရွိရွိ မရွိရွိ
ငါဆိုတာ ငါပဲ..။
အမွန္တရားေတြ
မလင္းလက္တဲ႔
ေကာင္းကင္မွာ ၾကယ္တစ္လုံးေလာက္ရွိတာ
ဘာမ်ားထူးလို႔လည္း..။
မင္းလမ္းတြက္..
မီးအိမ္ရွင္ လုိအပ္သလား ေမးရင္...
မလုိအပ္ဘူး ေျဖေတာ႔မယ္..
ကိုယ္႔ဘဝကုိ လွပဖို႔
ဘယ္သူ႔လက္မွ မလိုအပ္ေတာ႔ဘူး..။
မင္းမွာ အယုံၾကည္ရဆုံး ရွိလား ေမးရင္..
မရွိဘူး ေျဖေတာ႔မယ္..။
အဒီအယုံၾကည္ရဆုံးေတြကပဲ
ေနာက္ေက်ာကုိ ဓားနဲ႔ထိုးတာ..။
အရင္ကလည္း ဒီလိုပဲ
အခုလည္း ဒီလိုပဲ
ေနတတ္ဖို႔သာ အေရးၾကီးဆုံး..။
လူဟာလူလို
အသိတရားရွိရွိေနတတ္ဖို႔
ငါဟာ လုူပါလို႔ လူတကာ
လိုက္ေျပာစရာမလိုဘူး..။
ေတြ႔ရာလူရဲ႕ နူတ္ခမ္းဖ်ားမွာ
ကုိယ္႔ ကုိယ္က်င္႔တရားေတြ
မပုတ္သုိးဖို႔ပဲလိုတယ္..။
လြယ္လြယ္ေလးလို႔ထင္ရင္
ငါ႔ကို သိမ္းပိုက္ဖို႔..
ၾကဳိးစားလုိက္ဦး..။
မင္းေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္
အမွန္တရားကုိ ေၾကာက္လို႔
ေရွာင္ပုန္းသူထဲ
ငါမပါဘူး....။
ငါ႔ကုိ ခ်စ္တဲ႔သူတြတ္
ဘာေတြပဲ ငါေပးရေပးရ
ငါ႔ကုိ မခ်စ္တဲ႔သူေတြဆီလည္း
ဘာကုိမွ ငါေပးစရာ မလိုဘူး..။
စံပၸာယ္ခ်ုဳိ(jasmine) ေျပာသလိုေပါ႔..
ငါ႔ကုိ “အခ်စ္စစ္စစ္နဲ႔ ခ်စ္ရသူရယ္
ငါ႔ကုိမုန္း(မလိုအပ္)တဲ႔ရန္သူ စစ္စစ္ရယ္ပဲ လိုအပ္တယ္။”