ေမာင္လြမ္းဆု(၀တၳဳ)
(ဘ၀) ဆိုတာကို လူေတြ အမ်ိုဳးမ်ိဳး ပုံေဖာ္ေရးဖြဲ ့ေနၾကေပမယ့္ က်ေနာ္ ဘ၀ကေတာ ့ဘာကို ဘယ္လိုေရးျပီးဘယ္လိုဖြဲ ့ရမွန္းမသိေလာက္ေအာင္ပါပဲ။
ဘ၀ ဟာ ၀ိုင္တစ္ခြက္မဟုတ္တာေတာ ့ေသခ်ာတယ္ တမာေျမမွာ ေမြးခဲ ့တဲ ့ က်ေနာ္ ဘ၀ဟာ တမာလိုမ်ား ခါးသြားခဲ ့တာလား။
လူဘ၀ၾကီးမွာ ျပည့္စုံမူ တစ္ခ်ိဳ ့တစ္၀က္နဲ ့အဆင္ေျပခဲ ့ ေပမယ့္ မိဘေတြရဲ ့ သေဘာထားမတိုက္ဆိုင္ မူေလးတစ္ခုနဲ ့ က်ေနာ္ရဲ ့ မိသားစု ဘ၀ေလးေပ်ာက္ကြယ္ခဲ ့ရတယ္။
နယ္ျမိဳ့ ကေလးက ရြာေလးတစ္ရြာရဲ ့ေဘးမွာ ေရေလွာင္တမန္ တစ္ခုအတြက္ ထက္က တာ၀န္က်လာတဲ ့ အင္ဂ်င္နီယာ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ မ်ိဳးသန့္
ရြာက ဘြဲ ့ရျပီးခါစ မိန္ကေလးေလး တင္ႏြဲ ့ နယ္ခံစာေရးမေလးအျဖစ္နဲ ့ ရုံးအလုပ္ကေလး၀င္လုပ္ရင္း အင္ဂ်င္နီယာေပါက္ကေလး မ်ိဳးသန့္ နဲ ့ေတြ ့ခဲ ့ၾကတယ္။
သူတို ့ နွစ္ေယာက္ ေမတၱာမွ် ခ်စ္က်ြမ္း၀င္ခဲ ့တဲ ့ တစ္နွစ္တာခရီးကုန္ဆုံးသြားခ်ိန္မွာေတာ ့ အၾကင္လင္မယား ဘ၀သို ့ ေရာက္ရိွခဲ ့ပါတယ္။
ေကာင္းေလး က ရန္ကုန္သား ေတာသူနဲ ့ၾကိဳက္ခဲ ့တဲ ့အတြက္ ပိုက္ဆံရိွ အသိုင္း၀ိုင္းျဖစ္တဲ ့ေကာင္းေလးဘက္က မိဘေတြကသေဘာမတူလို
့ ဖ်က္ခဲ ့ေပမယ့္
ရဲ ရင့္ ျပတ္သားစြာ နဲ ့ေတာသူ ေလးကို လက္ထပ္ခဲ ့တယ္။
ပထမဆုံး တစ္ဦး သားေလးတစ္ေယာက္ေမြးျပီး ေတာရြာေလးမွာ ပဲ ဘ၀ကို စခဲ ့တယ္ ေနာက္ထပ္ သမီးမိန္းကေလး တစ္ေယာက္ကို လဲ ေမြးခဲ ့တယ္။
အဲဒီအခ်ိန္က သူတို ့ရဲ ့ မိသားစု ဘ၀ေလး ဟာ အရမ္းေပ်ာ္စရာေကာင္းခဲ ့ၾကတယ္။
သားေလး ရဲ ့နံမည္ ကို ရႈိင္းထက္ သမီးေလးရဲ ့နံ့မည္ကေတာ ့ နုေ၀ ဒီလိုနဲ ့ ရိႈင္းထက္ ခုနွစ္ နွစ္ နုေ၀ေလး ငါးနွစ္အရြယ္ေလာက္မွာ အိမ္ေထာင္ေရး စကြဲခဲ ့ရတာက ဒီလိုေလးပါ။
မိန္းမေရ.... ကေလးေတြ လဲ ၾကီးလာျပီ ဒီေတာ ့ ဒို ့ မိသားစု ရန္ကုန္ကို ေျပာင္းၾကရင္ေကာင္းမယ္....
ကိုမ်ိဳး ..ရွင္ ေျပာင္းခ်င္ ေျပာင္း က်မ ကေတာ ့ ရန္ကုန္ကို ေတာ ့ဒီတစ္သက္ ဘယ္ေတာ ့မွ လိုက္မေနဘူး..
အဲဒီ စကားေလးနွစ္ခြန္းအစ ေတာအလုပ္ ေတာကိုင္ မလုပ္တတ္တဲ ့ ကိုမ်ိဳးအတြက္ေတာ ့ ေတာရြာကို သူဘ၀ကို မရပ္တည္တတ္ဘူးေလ။
တစ္ျဖည္းျဖည္း စီးပြားေရးအဆင္မေျပလာတာနဲ အမွ် အိမ္ေထာင္ေရး ပနး္တိုင္ကလဲ မေျပလည္မူ ေတြ ပိုမ်ားလာတယ္။ ဒီလိုနဲ ့ျမိဳ ့ကိုျပန္ခ်င္ေနတဲ ့ကိုမ်ိဳးက သမီးေလးကိုေခၚျပီး
ထြက္သြားခဲ ့တယ္။ေတာသူ ေလးမွာ ေတာ ့ သားေလးတစ္ယာက္နဲ ့ရြာမွာပဲ က်န္ခဲ ့ရတယ္။
နွစ္ေတြၾကာလာတာနဲ ့အမွ် ကိုမ်ိဳး လဲ ျမိဳ ့မွာ ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳလိုက္ပါတယ္။ လူၾကီး ေတြ အဆင္မေျပမူ တစ္ခု နဲ ့ ၾကားထဲ က ကေလးေတြျဖစ္တဲ ့ ရိႈင္းထက္ နဲ ့ နုေ၀ ေလးတို ့
ေမာင္နွမ လဲ ကြဲ ခဲ ့ၾကရတယ္။
အခုေတာ ့ ဦးမ်ိုးသန္ ့ဆိုတာ နုေ၀ ရဲ့အေဖျဖစ္သလို က်ေနာ္ ရိႈင္းထက္ရဲ ့ အေဖလဲ ဟုတ္ပါတယ္ ေဒၚတင္ႏြဲ ့ ဆိုတာလဲ က်ေနာ္အေမျဖစ္သလို ကြ်န္ေတာ္ညီမေလးနုေ၀ ရဲ ့
အေမလဲ ဟုတ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ အတန္းပညာ ဆုံးခန္းတိုင္ေအာင္ မသင္ခဲ ့ရေပမယ့္ က်ေနာ္ညီမေလး နုေ၀ ကေတာ ့ အခုရန္ကုန္မွာ ဒုတိယနွစ္ကို တက္ေနပါျပီ။
အေဖနဲ ့အေမ သေဘာထား မတိုက္ဆိုင္လို ့ကြဲခဲ ့ၾကေပမယ့္ က်ေနာ္နဲ ့ ညီမေလးက ေတာ ့နွစ္တိုင္းလိုလို ေတြ ့ျဖစ္ခဲ ့ပါတယ္။
အေမ ရင္းတစ္ေယာက္လို က်ေနာ္ညီမေလးကို ေစာင့္ေလွ်ာက္ ေပးခဲ ့တဲ ့မိေထြး ျဖစ္သူကလဲ သေဘာေကာင္းပါတယ္။ က်ေနာ္ ညီမေလးကို ေတြ ့ခ်င္လို ့ ရန္ကုန္လာတိုင္း အေဖက လဲ ရန္ကုန္မွာ
လာေနဖို ့အျမဲတမ္းေခၚ ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေမမွာ အားကိုးစရာဆို လို ယၡဳအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ပဲရိွတယ္ေလ။ အေမ ့ဘ၀ဟာ က်ေနာ္ဘ၀ပဲ အေဖကလဲ အေမရိွတဲ ့ရြာေလးကို မလာေတာ့ေပမယ့္
က်ေနာ္ တို သားအမိကို ျပန္ၾကည့္ပါတယ္ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ္စိတ္ထဲမွာေတာ ့အေဖဟာအေဖပဲ ။ က်ေနာ္ညီမေလးက လဲ ေနြရာသီ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေရာက္တိုင္း
အေမ နဲ ့က်ေနာ္ရိွ တဲ ့ရြာေလးကို နွစ္တိုင္းလာပါတယ္။ အေဖနဲ ့အေမ အဆင္မေျပခဲ ့ ၾကေပမယ့္ က်ေနာ္တို ့ေမာင္နွမ နွစ္ေယာက္ကေတာ ့ အ၇မ္းခ်စ္ၾကပါတယ္။
အေဖက ပုဇြန္ကန္ စီးပြားေရး နဲ ့ေအာင္ျမင္ေနေတာ ့ ညီမေလးဆိုရင္ ေက်ာင္းတက္ရင္ ကိုယ္ပိုင္ကားနဲ ့ ဟန္းဖုန္းနဲ ့ေပါ ့။ က်ေနာ္ကို ေတာ ့ ေတာျမိဳ႕့ေလးမွာ စီးပြားေရးလုပ္ဖို ့ဆိုျပီး
ဟိုင္းလတ္ ကားေလး တစ္စီး၀ယ္ေပးပါတယ္။ ဒါလဲ အေဖရဲ ့ေက်းဇူးပါပဲ အခုဆို က်ေတာ္တို ့ သားအမိလဲ ဒီကားေလးနဲ အဆင္ေျပေနပါျပီ။
***************************
....အကို ..အကို ကို နုေ၀ အရမ္းခ်စ္တယ္ သိလား......
...အကို လဲ နုေ၀ ကို ခ်စ္ပါတယ္...ကြာ..
..အကိုနဲ ့.. နုေ၀နဲ ့ ေက်ာင္းျပီးရင္ လက္ထပ္ၾကမယ္ေနာ္..အကို...
..အကို နဲ ့ နုေ၀ နဲ ့ၾကိဳက္တာကို မမက သေဘာမတူဘူးလို ့ ေျပာေနတယ္..အဲဒါအကို စိတ္ညစ္တယ္ နုေ၀ ရယ္...
...အကို နုေ၀နဲ ့ မမကို ေတြ ့ေပးမယ္ေနာ္.....
...ဟင့္အင္... အကို ့ရဲ ့ မမ ကို နုေ၀ေၾကာက္တယ္... အကို မမ က အရမ္းမာနၾကီးတယ္ဆို..
အခုေျပာေနတာကေတာ ့ ေက်ာင္း၀န္းထဲ က ထိုင္ခုံ ေလးေပၚမွာ နုေ၀နဲ ့နုေ၀ရဲ ့ခ်စ္သူ အာကာ တို ့ နွစ္ေယာက္ စကားေျပာေနျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
အာကာ တို ့က လဲ ပိုက္ဆံရိွ အသိုင္း၀ိုင္းပါပဲ ရန္ကုန္ ေက်ာက္ေျမာင္းမွာေနပါတယ္ အာကာတို ့မွာ ေမာင္နွမနွစ္ေယာက္ပဲ ရိွတယ္။
သူ ့ရဲ ့အမက သူမိဘေတြ ထားခဲ ့တဲ ့ကုမၸဏီကို ဦးေဆာင္ျပီး လုပ္ေနပါတယ္ အာကာ ကေတာ ့ အခုမွေက်ာင္းကမျပီးပါ။
သူအမ ရဲ ့နံမည္က ေဒၚခ်ယ္ရီလြင္ အသက္က နွစ္ဆယ့္ ေျခာက္ နွစ္ဆယ္ခုနွစ္ ၀န္းက်င္ သူမ က ပိုက္ဆံလဲ ရိွ ဂုဏ္လဲရိွ ရုပ္ကလဲ ေခ်ာဆိုေတာ ့ မာနကလဲ အရမ္းၾကီးတယ္ေလ။
သူေမာင္ေလး အာကာ ကိုဆို ရင္ ဘယ္မိန္းကေလးနဲ ့မွ တူတယ္တန္တယ္လိုကို မျမင္တာ။ အခုေတာ ့ သူေမာင္ေလးနဲ ့ၾကိဳက္ေနတာက နုေ၀.....။
အခုေတာ ့ နုေ၀ရဲ ့ ဘ၀ေလး ဟာ လူငယ္ေတြ သဘာ၀ စိတ္ကို အလိုလိုက္မိလို ့ပြင့္သစ္စ ပန္းေလးရနံ ပ်ယ္ခဲ ့ရျပီ...။
နုေ၀ တစ္ေယာက္ လက္ထဲက ဟန္းဖုန္းေလးျဖင့္ အာကာရဲ ့ ဖုန္းေလးကို ေခၚလိုက္သည္။
......ဟဲလို .....အကို .....အကို့ ကို နုေ၀ေျပာစရာရိွတယ္......အကို ျဖစ္နိုင္ရင္ ကန္ေဘာင္ကို လာခဲ့ ေနာ္..
......နုေ၀ ကလဲ အကို လာလို ့မရဘူး...ဒီေန ့ မမ က အကို ့ကို အျပင္မထြက္ရဘူးတဲ ့...ဘာေျပာစရာရိွလဲ ဖုန္းထဲ မွာပဲ ေျပာေလ..
....ဒါဆိုလဲ ..ဖုန္းထဲမွာ ပဲ ေျပာမယ္...
...နုေ၀ မွာ ကိုယ္၀န္ရိွေနျပီ ...
....ဘာ.....
အာကာဘက္မွ အသံက်ယ္ၾကီးထြက္လာျပီး ဆက္၍ေျပာလာတဲ ့စကားက။
.....နုေ၀ ကလဲ ဟုတ္လို ့လား..ဒုကၡ ပါပဲ ဒါဆို ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ..အကို လဲ မမ ကို ဖြင့္မေျပာရဲ ဘူး...
....နုေ၀လဲ ..ေဖေဖ သိမွာ ေၾကာက္လို ့ အကို ့ကို တိုင္ပင္တာ...
...ေက်ာင္းမွ မျပီးေသးတာ နု ေ၀ရယ္ ေက်ာင္းျပီးေအာင္ေတာ ့ေစာင့္ေပါ ့....
...အကို က လဲ ဒါက ေက်ာင္းျပီးေအာင္ ေစာင့္ လို ့ ရတဲ ့ကိစၥ မွ မဟုတ္တာ...
..ေအး ပါနုေ၀ရယ္ ..အကို မမ နဲ ့အရင္တိုင္ပင္ၾကည့္မယ္ေနာ္...
ဒီလိုနဲ ့ပဲ အာကာတစ္ေယာက္ နုေ၀ကို နွစ္သိမ့္္လိုက္သည္။ ဒီေန့ ့ကေတာ ့ အာကာ တစ္ေယာက္ သူ ့မမ ေဒၚခ်ယ္ရီလြင္ ကုမၸဏီ ကအျပန္ ဖြင့္ေျပာရန္ ေစာင့္ေနရင္း
ေဒၚခ်ယ္ရီလြင္ ေရာက္လာပါျပီ။
...မမ အဲ ဒါက ဘာပစၥည္းေတြလဲ......
အာကာ တစ္ေယာက္ သူ ့ မမ ၀ယ္လာေသာ ပစၥည္း မ်ားကို ျမင္၍ ေမးလိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
အဲ ဒီအခ်ိန္ ေဒၚခ်ယ္ရီလြင္ဘက္က ထြက္လာေသာစကားက။
......ဒါေမာင္ေလးအတြက္ မမ ၀ယ္လာတာ.......ေမာင္ေလး ဘာမွ မေမးနဲ ့ ဘာမွမေျပာနဲ ့...
...မမ ေျပာတာကို အရင္နားေထာင္.... ေမာင္ေလး မနက္ ျဖန္ စကၤာပူ ကို ေက်ာင္းသြားတက္ရမယ္....
......ဗ်ာ....
ေဒၚခ်ယ္ရီလြင္ စီက ထြက္လာေသာ စကားေၾကာင့္ အာကာ တစ္ေယာက္ အရမ္း အံ ့ၾသ သြားသည္။
....မမ ကလဲ ေမာင္ေလးကို ဘာမွ မတိုင္ပင္ပဲ ...
....မမ က ေမာင္ ေလး ကို ေကာင္းေစခ်င္လို ့ လုပ္တာ တိုင္ပင္စရာလား...ကဲ ဒါပဲ မင္းျပန္ေျပာမယ့္ စကား မမ ဘာမွ မၾကားခ်င္ဘူး...ဆိုျပီ း ေဒၚခ်ယ္ရီလြင္တစ္ေယာက္ အိမ္ေပၚထပ္သို ့ တက္သြားပါသည္။
အာကာ တစ္ေယာက္ သူေျပာမယ့္ စကားကို လဲ မေျပာလိုက္ရ ငိုင္၍ သာက်န္ခဲ ့ရသည္။
အခုလို ေဒၚခ်ယ္ရီလြင္ က အာကာ ကို စကၤာပူ ပို ့ရျခင္း ကိစၥ ဟာ နုေ၀ နဲ ့ပါတ္သက္တဲ ့ ကိစၥ ကို သူသိခဲ ့လို ့ အခုလို လုပ္လိုက္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ေန ့က အာကာနဲ ့ နုေ၀ ဖုန္းစကားေျပာေနတာကို
ေဒၚခ်ယ္ရီလြင္ ၾကားလိုက္ရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
အခုေတာ ့ အာကာတစ္ေယာက္ စကၤာပူ ထြက္သြားတာကို နုေ၀ မသိလိုက္ရေတာ ့ပါ။ တစ္ပါတ္မွ်ေလာက္ရိွေတာ ့ နုေ၀တစ္ေယာက္ အာကာ ရဲ ့အိမ္ကို လိုက္သြားပါေတာ ့သည္။
.....တီ...တီ...
ေဒၚခ်ယ္ရီလြင္အိမ္ ေရွ ့မွ နုေ၀ ရဲ ့ ကားဟြန္းတီး သံေလးျဖစ္ပါသည္။
...ဟဲ ့ ...အိမ္ေရွ ့ မွာ ကားတစ္စီးလာေနတယ္ ..တံခါး ဖြင့္ေပးလိုက္ၾကအုံး...
ေဒၚခ်ယ္ရီလြင္ မွ ေအာ္လိုက္သည္။
.......သမီး အာကာ နဲ ့ေတြ ့ခ်င္လို ့ လာခဲ ့ တာပါ မမ...
....မင္းက ဘယ္သူလဲ....ေနပါအုံး နုေ၀ဆိုတာ မင္းလား......
..ဟုတ္ကဲ ့ပါ မမ...
နုေ၀ တစ္ေယာက္ ဘယ္လို မွ ေစာင့္ ဆိုင္းလို ့ မရတဲ ့ကိစၥ မို ့သာ အရဲစြန္ ့ျပီးသြားခဲ ့ရေပမယ့္ ေဒၚခ်ယ္ရီ လြင္ ရဲ ့မ်က္နွာလဲ ျမင္ အသံလဲ ၾကားျပီးေရာ ေၾကာက္စိတ္ ရွက္စိတ္တို ့ဖုံးလႊမ္းကာျဖင့္
အသံမ်ား တုန္ေနပါသည္။
....ကဲ ...မမ ေျပာတာ နားေထာင္... အာကာ စကၤာပူကို ေက်ာင္းတက္ လႊတ္လိုက္ျပီ...
.....ရွင္.......
နုေ၀ တစ္ေယာက္ ေဒၚခ်ယ္ရီလြင္ ရဲ ့ စကားလဲ ၾကာျပီး မ်က္လုံးမ်ားျပဴးျပီး ထိတ္လန္ ့သြားသည္။
....ကဲ... မင္း ဘာေျပာဖို ့ လာတယ္ဆိုတာ မမ သိတယ္..
...ဒါေပမယ္ ့ ဒီအရြယ္က ပညာသင္ရမယ့္ အရြယ္...
...မင္း...ဗိုက္ထဲ မွာ ရိွေနတဲ ့ ျပႆနာကို ပိုက္ဆံ ဘယ္ေလာက္ကုန္ကုန္ မမ ဘယ္သူမွ မသိေအာင္ ရွင္းေပးမယ္ ေက်နပ္လား....
..ရွင္.....
နုေ၀ ရဲ ့ မ်က္၀န္းမွ မ်က္ရည္မ်ား အလိုအလို စီးက် လာပါေတာ ့သည္။ နုေ၀လဲ မ်က္နွာကို လက္နွစ္ဖက္နဲ ့အုပ္ျပီးငိုယိုကာ ကားေပၚသို ့ အတင္းတက္ျပီး
ေဒၚခ်ယ္ရီလြင္ ရဲ ့ ျခံ၀န္း အတြင္းမွ အျမန္ ေမာင္းထြက္လာပါေတာ ့သည္။
**************************
အေမ....ေရ.. အေမ..ဒီမွာ ညီမေလး ရြာအလည္လာတယ္........
ကြ်န္ေတာ္ အေမ ကို လွမ္းေအာ္လိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
....ညီမေလးကလဲ ဒီနွစ္လာတာ ေစာတယ္ေနာ္...အကိုေတာင္မထင္ဘူး...
..ညီမေလး ရန္ကုန္မွာ ေနရတာ စိတ္မေပ်ာ္ဘူး..
..သမီး ဒီတစ္ေခါက္လာတာ ပိုေတာင္ ၀လာသလိုပဲ ..သမီး အေဖေရာေနေကာင္းလား..
...ေကာင္းပါတယ္.. ေမေမ..
..
ညီမေလး ....အရင္က ရြာအလည္လာရင္ ကိုကို နဲ ့ေမေမ ကို ေတြ ့ရင္ အရမ္းေပ်ာ္ေနတာ အခု မ်က္နွာလဲ မေကာင္းဘူး ရန္ကုန္မွာ ဘာျဖစ္လာတာလဲ ...
ကိုကို ့ ကို ေျပာ.....
အဲ ဒီ အခ်ိန္မွာ ေမေမ က လဲ ၀င္ေျပာလိုက္သည္။
..ဟုတ္ပ... သမီး ..ဘာျဖစ္လာတာလဲ မ်က္နွာလဲ မေကာင္းဘူး..
..ခရီး ပန္းလို ့ပါ ေမေမ..
..ဘာလဲ .. ညီမေလး ..မိေထြး နိွပ္ဆက္လို ့လား.. ကိုကို ့ ကို ေျပာ..
..ငါညီမကို နွိပ္ဆက္လို ့ေတာ ့ အဲဒီ မိေထြး ကို အခုခ်က္ျခင္း သြားသတ္မွာ...
ဒါနဲ ့ ေမေမ ၀င္ေျပာလိုက္တာက ။
.....ကဲကဲ....သမီးေလး ခရီးပန္းလာတယ္ဆိုေတာ ့ ေရအရင္ သြားခ်ိဳးလိုက္ေနာ္...
..ဟုတ္ကဲ့...
ဟဲ ့ ...ရိႈင္းထက္ ...သားၾကီး က ညီမေလးေရခ်ိဳးဖို ့အတြက္ ေရခပ္ေပးလိုက္...
...ဟဟ..ေမေမ ေျပာတာ ေနာက္က် ေနျပီ သား ညီမေလးလာမွာ သိလို ့ေရအို းေတြ အားလုံး ျဖည့္ျပီးသား..
...ဟုတ္ပါျပီ....ဟုတ္ပါျပီ..ကြယ္..
ညီမေလးေရာက္တဲ ့ညကေတာ ့ ၾကက္သားကာလားသားဟင္းခ်က္ျပီး ေမေမ ရယ္ က်ေနာ္တို ့ေမာင္နွမ နွစ္ေယာက္ရယ္ မိသားစုထမင္းပြဲေလး က်ေနာ္အရမ္းေပ်ာ္ခဲ ့ရပါတယ္။
မနက္မိုး လင္းတာနဲ ့....ညီမေလးေရ...ညီမေလးေရ ...မိုးလင္း ျပီ ထေတာ ့ေလ...
ေမေမ ကလဲ .. ဟုတ္ပ မင္းညီမ ကအိပ္ပုတ္ၾကီးလိုက္တာ..
ေမေမ ညီမေလး အခန္း တံခါး သြားဖြင့္လိုက္ခိ်န္ ေမေမစီမွ အသံၾကယ္ၾကီး ထြက္လာသည္။
သမီး....သမီး....လာၾကပါအုံးကြဲ...
က်ေနာ္လဲ အတင္းေျပးျပီးသြားၾကည့္လိုက္ေတာ ့။
ညီမေလးပါးစပ္က အျမွဳပ္ေတြ ထြက္ေနျပီး. ညီမေလး အသက္မရိွေတာ ့ပါ။
..က်ေနာ္နဲ ့ အေမ ရဲ ့ငို သံေတြ က ေတာ ့ က်ေနာ္တို ့အိမ္ေလးမွာ ေကာင္းကင္သို ့ေ၀ွ ့ျပန္ထြက္ခဲ ့ရပါျပီ။ညီမေလးရဲ ့ အေလာင္းေဘးမွာလဲ အဆိပ္ပုလင္း ကို ေတြ လိုက္ရပါသည္။
.....ညီမေလး....ညီမေလး........ညီမေလး....
..အေမနဲ ့က်ေနာ္ အရိႈက္ၾကီးတစ္ငင္ ေအာ္၍ ငိုေနရပါေတာ ့သည္။
************************
No comments:
Post a Comment